Antifragile: Things that benefit from disorder (Nassim Nicholas Taleb)
Twee weken terug kreeg ik de tip om het boek “Antifragile” van Nassim Nicholas Taleb eens te lezen. Gelukkig ging ik kort daarna 10 dagen op vakantie.
Ik las het 544 pagina’s tellende boek in 1 adem uit.
Intro (geplukt van Amazon.com):
“Antifragile is a standalone book in Nassim Nicholas Taleb’s landmark Incerto series, an investigation of opacity, luck, uncertainty, probability, human error, risk, and decision-making in a world we don’t understand. The other books in the series are Fooled by Randomness, The Black Swan, and The Bed of Procrustes.”
De filosoof – trader
Het boek “Fooled by Randomness” had ik al op de plank staan. Dat boek werd nadat het uit kwam veel gelezen door professionele pokeraars en (optie)traders. De auteur kende ik dus al. De insteek van Antifragile trekt besproken concepten echter een stuk verder door dan de andere boeken die Taleb schreef. In Antifragile weet Taleb namelijk op een bijzondere manier een koppeling te maken tussen filosofie, religie, historie en statistische concepten en onderbouwing. Voor sommigen zal het boek te technisch zijn, anderen zullen zich ergeren aan de soms ietwat arrogante – of is het narcistische? – houding van de schrijver. Ik vond het een briljant boek.
Het concept Antifragile (Antifragiel)
Wat is dat dan, antifragile, anti-fragiliteit? Taleb introduceert dit begrip als volgt:
“Some things benefit from shocks; they thrive and grow when exposed to volatility, randomness, disorder, and stressors and love adventure, risk, and uncertainty. Yet, in spite of the ubiquity of the phenomenon, there is no word for the exact opposite of fragile. Let us call it antifragile.
Een voorbeeld hiervan is Hormesis. Hormesis is het verschijnsel waarbij het menselijk lichaam sterker wordt (immuniteit is een voorbeeld) bij blootstelling aan kleine hoeveelheden stoffen die bijvoorbeeld toxisch zijn. Denk aan inentingen, maar denk ook aan de opbouw van spiermassa: wanneer je indrukwekkende biceps wil ontwikkelen moet je net iets verder gaan met gewichtheffen dan eigenlijk comfortabel voelt.
Fragiel > Robuust > Antifragiel
Er zijn een aantal redenen waarom de introductie van het begrip ‘Antifragile’ kan helpen in de manier waarop we tegen de wereld aan kijken.
De moderne mens is steeds verder verwijderd van hoe de natuur werkt. We omringen ons met comfort en proberen zoveel mogelijk ‘negatieve prikkels’ te vermijden. We hebben de neiging om dingen lang vooruit te plannen zodat we een “illusie van controle” hebben. Maar wanneer er iets gebeurt wat we niet konden voorspellen (Een ‘Black Swan’), dan weten we ons geen raad en zijn we kwetsbaar, fragiel. Hetzelfde geldt voor veel organisaties en organisatiestructuren.
Wanneer je bekend bent met het concept van antifragiliteit ben je – als persoon of organisatie – beter in staat om na te denken over manieren om robuuster te worden, om minder gevoelig zijn voor dingen die je niet kunt voorspellen.
Waarom we onlogisch denken
In een blog artikel op NieuwOrganiseren besprak ik eerder de boom als metafoor voor succesvolle organisaties. Het is niet voor niets dat bepaalde organismen het beter doen. De dinosaurus stierf uit omdat het een groot en kwetsbaar beest was. Een boom daarentegen is een onmisbaar onderdeel van een eco systeem, bloeit op plaatsen waar een tak wordt afgebroken en zet een giftig gas (CO2) om in zuurstof.
De moderne mens denkt overwegend op een rationele manier, maar is zich niet bewust van de irrationaliteit van deze rationaliteit. Empirisch denken richt zich voornamelijk op resultaten die in het verleden zijn gemeten of vastgesteld. Onze wereld is echter zo veranderlijk en dynamisch dat je de toekomst niet beheersbaar kunt – of moet willen – maken. Op de lange termijn snij je jezelf of als organisatie met dit denkbeeld in de vingers.
Optionaliteit en via Negativa
Als ik een goed boek lees dan blijven er meestal 1 of 2 dingen echt bij me hangen. Dat komt omdat ik een koppeling kan maken met dingen waar ik op dat moment zelf mee bezig ben of omdat ze precies inhaken op andere onderwerpen die ik interessant vind. Antifragile bracht me in dit kader: Optionaliteit en Via Negativa.
Optionaliteit
Hoe kun je ervoor zorgen dat je “robuuster wordt”, dat je minder kwetsbaar wordt voor gebeurtenissen en veranderingen waar je zelf geen invloed op hebt? Het bewust opbouwen van optionaliteit kan hierin een krachtig middel zijn. Wanneer je over meerder opties beschikt om op terug te vallen in geval van een onvoorziene omstandigheid, dan beschik je over optionaliteit.
Alleen wordt dit door veel mensen onderbenut, omdat optionaliteit per definitie gaat om iets wat in de toekomst plaats zal vinden zonder dat je precies weet wanneer je een bepaalde optie in wil of kan zetten. Als jij morgen je baan verliest, had je dan niet al eerder stappen kunnen ondernemen die ervoor kunnen zorgen dat je snel een – leukere en betere – baan vind na je ontslag?*
*Je had bijvoorbeeld gericht je netwerk kunnen uitbreiden, kennis en content kunnen delen, een plan schrijven voor je eigen onderneming, de waarde van je postzegelverzameling in kaart brengen, een fallback als marktplaats-professional testen, je vaste lasten omlaag brengen, enz.
Via Negativa
Het tweede begrip dat bij me is blijven hangen is “Via Negativa”, ofwel “Het verwijderen van het onnatuurlijke”. De slogan ‘less is more’ wordt niet voor niets in toenemende mate gebruikt. Doordat er steeds meer ‘ruis’ ontstaan is in de vorm van email, reclame, bureaucratische processen, whatsappjes, social media, eenzijdige nieuwsberichten , vergaderingen, werkinstructies, protocollen en hiërarchische structuren, wordt een groot deel van ons ‘werkgeheugen’ opgeslokt door zaken waar we eigenlijk helemaal niet blij worden. Zaken die heel ver van onze natuur af liggen.
Denk aan vergaderingen, gebrek aan beweging, sleur, formele procedures, cola, te veel koolhydraten, en ga zo maar door.
Onze default mindset is meestal : MEER, MEER, MEER. Terwijl over het hoofd wordt gezien dat MINDER juist voor MEER kan zorgen. Door dingen te verwijderen uit je leven of uit een werksituatie maak je ruimte vrij in je hoofd, qua focus en qua energie. Dit stelt je in staat sneller je doelen te bereiken.
Voor wie is dit boek interessant?
Antifragile: things that gain from disorder is een interessant boek is voor iedereen die houdt van ontwikkeling, op persoonlijk of zakelijk vlak. Of je nu werkzaam bent bij een bank, in de zorg of dakloos bent. Vooral wanneer je bekend bent met het nemen van beslissingen, het nemen van risico’s, ondernemer bent, geïnteresseerd bent in nieuwe vormen van organiseren, scrum en agile zal het boek je aanspreken. Ben je iemand die het allemaal wel prima vindt zoals het is, bespaar je dan de moeite, je zult afhaken na de intro 😉
De auteur
Nassim Nicholas Taleb is misschien een ietwat vreemde eend in de bijt (wat mij betreft een ‘Positive Black Swan’). Hij heeft bibliotheken aan boeken versleten over historie, filosofie, trading, risico’s en het maken van beslissingen en heeft een tijd lang als optiehandelaar gewerkt waarbij hij succesvol gebruik maakte van oa. Barbell Strategy. In Antifragile geeft hij als voorbeeld van antifragiliteit bij auteurs dat negatieve kritiek door de pers juist een positief effect kan hebben op boekenverkoop. En dat concept past hij vervolgens genadeloos toe in zijn eigen boek door veel bekende namen te noemen, te bestempelen als ‘Fragilista’s’ en door – wat mij betreft op ludieke manier – fenomenen en verschijnselen van onze moderne tijd op de hak te nemen. Het boek voelt als een kers op de taart op de Incerto serie waarbinnen oa. ook ‘The Black Swan’ en ‘Fooled by Randomness’ werden uitgebracht.
Conclusie
Must read.
Geef een reactie