De dood. Niet echt een alledaags onderwerp onder ons bloggers. Feit blijft dat de enige zekerheid die we hebben in ons leven is dat we dood gaan. Wat zou jij willen dat er gebeurt als je komt te overlijden? En als het mogelijk zou zijn om door te bloggen na je dood, zou je dat dan doen?
Digitale footprints
De laatste jaren worden we steeds vaker geconfronteerd met een nieuw fenomeen: na overlijden laten we bijna allemaal een “digitale footprint” achter op internet. Met name social media profielen van overledenen kunnen soms confronterend zijn voor nabestaanden. Onlangs kwam ik in contact met Maarten Ederveen. Maarten heeft een app ontwikkeld, genaamd Account-Closer en stelt je in staat om te beheren wat er gebeurt met je social media profielen of met je blog(s) wanneer je komt te overlijden. Met behulp van app kun je als blogger een bericht klaar te zetten dat gepubliceerd wordt nadat je komt te overlijden.
Wat zou jij in je laatste blog zetten?
Eigenlijk best een interessante vraag waar ik nog nooit over had nagedacht. Logisch ook, want wie wil er nou graag bezig zijn met zijn eigen dood? Het is volgens mij best een prikkelende vraag om jezelf regelmatig te stellen. Wat zou je graag willen delen met je volgers, familie en vrienden op het moment dat je er niet meer bent? Als je alles kunt schrijven wat je wil, zonder na te hoeven denken over meningen of reacties? Wat zou je willen meegeven? Of zou je daar juist helemaal geen behoefte aan hebben?
Een ultieme vorm van zelfreflectie
Als ik er zo over nadenk dan kan het schrijven van je laatste blogbericht een ultieme vorm zijn van zelfreflectie. Als je morgen zou overlijden, heb je dan bereikt wat je wilde bereiken? Wat zijn de lessen die je hebt geleerd? Wie zou je een hart onder de riem willen steken of bedanken? Het schrijven van een laatste blog (-serie) kan op deze manier een krachtig middel worden voor persoonlijke ontwikkeling, die naarmate je ouder wordt waarschijnlijk met je mee zal veranderen.
Wat zou jij doen?
Ik ben wel benieuwd wat hoe jullie hier over denken. Als het mogelijk (en makkelijk) zou zijn, zou jij dan doorbloggen na je dood?
Mooie hersenspinsels zeg! Als kind hield ik een dagboek bij omdat ik “net als Anne Frank” wilde zijn. Ik heb dus niet de wens mijn krabbels mee het graf in te nemen.
Bijna drie jaar geleden startte ik met bloggen op http://www.miesvanvalburg.wordpress.com om het ziekteverloop van mijn schoonvader te beschrijven. In dat blog lees je ups & downs en uiteindelijk sterft de lieve man. Zelf heeft hij tot het laatst mee gelezen en input geleverd, zowel verbaal als non-verbaal. Over persoonlijke ontwikkeling gesproken; de ziekte nam wat en bracht wat. Voor dat laatste ben ik erg dankbaar!
Groetjes, Annemieke
Hoi Annemieke,
Bedankt voor je reactie. Mooi initiatief. Heftige manier om in de “blogosphere” te rollen meteen, zeg. Wel mooi om te zien dat het bloggen je veel heeft gebracht en wellicht ook een inspiratie is geweest om hiermee door te gaan.
Zo een heftige periode kan erg zwaar zijn, maar door erover te schrijven help je anderen, maar ook jezelf met het verwerken en het geven van een plek aan wat er gebeurd (is). Stip je eigenlijk ook meteen een interessant puntje aan als aanvulling op het thema. Misschien moet de vraag niet alleen zijn of je zou bloggen na je dood (als dat kon), maar of je dat zou doen als je zou weten dat je niet meer lang te leven hebt…